Update 01/04/2013: Inmiddels is er een genuanceerder vervolg op dit stuk, over (ergonomisch) dragen in het algemeen en (het tekortschieten van) Babybjörn (daarin) in het bijzonder, met meer onderbouwing en een paar merkwaardige bevindingen. Je leest dit door onderzoek onderbouwde stuk hier. Voor een kritische klaagzang die met name is gebaseerd op een subjectieve blik, lees je hieronder verder.
Kritiek krijgen op de manier waarop je met je kinderen omgaat, dat vindt eigenlijk niemand leuk. Met kritiek geven zijn de meesten liever ook voorzichtig. Tenzij het gebruiken betreft die je niet in je directe omgeving tegenkomt. Zoals ouders die hun kinderen raw food geven. Dan grijp je hooivork en fakkel, en lynch je dat mens er eens even sociaal-mediaal van langs. Normaliter onthoud ik me liever van dit soort vinger wijzen, maar vandaag maak ik gebruik van een wildcard; de uitzondering die de regel bevestigt, zullen we maar zeggen. We gaan het hebben over de Babybjorn, potentieel risico voor elk babylichaam.
De Babybjorn. Wie kent ‘em niet? Grote kans dat wanneer jij ouder bent, je er zelf een hebt (gehad) of in ieder geval een persoon kent die er ooit een heeft gebruikt. Daar ga je dan ook niet zomaar kritiek op geven, natuurlijk. Veel makkelijker is het om kritiek te geven op ouders die hun kinderen liever niet te veel geraffineerde suikers geven, of liever niet aan tv-kijken of Sinterklaas doen. Zulke mensen noem je ‘geitenwollen sokken’. Nog veel makkelijker is het om raw-food-moeders te lynchen. Waarom? Zulke ouders hebben de meesten niet in hun directe kennissenkring. Het is altijd makkelijker om iets af te keuren dat ver van je af staat: je kunt Twitter meteen afsluiten en ziet niet wat je woorden doen.
Om daar achter te komen zou je eens kritiek moeten leveren op gebruiken van de mainstream. Dan bevind je je namelijk in de vuurlinie. Ik snap dat ergens goed: ik vind kritiek ook niet leuk. Het is dan ook naar om te horen dat je je kind in een tuigje hebt gehesen dat potentieel funest is voor de fysieke ontwikkeling van je kind. Echter, meer leed voorkomen is beter dan genezen, denk ik dan maar. Reden voor mij om vanmiddag op Facebook ouders in spé te wijzen op de risico’s van deze ergonomische hel. Jij en je Kinderen, de Facebook-pagina van het magazine Kinderen, verloot drie Babybjorns. Het is me überhaupt een raadsel waarom ze nog verkocht worden. Omdat er geen regels zijn, schrijft iemand.
Los van de vergrote kans op heupdysplasie, andere narigheid en mogelijke rugpijn voor de drager, even iets anders. Een vraag aan pa en ma. Hoe zou jij het vinden, een tuig rond je kruis dat je omhoog hijst? Ik kan me niet voorstellen dat iemand deze vraag juichend beantwoordt, Vijftig Tinten Grijs-lezer(e)s(sen) daargelaten. ‘Ze verkopen het in de winkel, dus dan zal het wel goed zijn’ is het verweer. Ja, ze verkopen ook tabak in de winkel. Daar gaan jaarlijks vele miljoenen aan dood. Het mag toch geen verrassing zijn dat het geen pretje is om met je hele gewicht op je kruis te rusten? Je armen en benen bungelend. Toch heeft Kinderen het goed voor met ouders. Ze benaderen Babybjorn. De reactie:
BabyBjörn ontwerpt al meer dan 50 jaar draagzakken, waarbij ze intens samenwerken met kinderartsen en orthopedisten. In de voorbije jaren werd hard gewerkt om het ergonomisch draagcomfort te verbeteren. Je hebt dan ook verschillende draagzakken, waarbij elke mama zelf kan bepalen wat voor hen het meest geschikt is; draagzakken met een heupgordel of draagzakken voor pasgeborenen, waarbij extra aandacht werd besteed aan het comfort voor de baby. Natuurlijk heeft elke mama een favoriete draagzak of draagdoek, maar het belangrijkste lijkt ons dat je kindje wordt gedragen, want op die manier – dicht bij je hart – voelt je kindje zich veilig en geborgen.
Het is toch werkelijk waar te achterlijk voor woorden dat dit magazine de producent van het product aanschrijft en die vervolgens als een soort WC-eend een ordinair marketingpraatje mag komen verkopen? Je gaat je afvragen hoeveel knaken Kinderen krijgt voor deze actie, want laten we wel zijn: dit blad moet het hebben van advertenties. Daar wil ik alle toekomstige ouders van bewust maken. Deze bedrijven hebben maar een hoofddoel: winst maken. Dat is op zich zelf niet slecht, maar helaas zijn er bedrijven die als kwalijke bijkomstigheid hebben dat ze producten op de markt brengen die te kwalificeren zijn als waardeloze rotzooi, of erger nog: potentieel schadelijke rotzooi. Babybjorn is daar een van.
Een bedrijf dat draagzakken verkoopt verdient sowieso al argwaan. Aardappelen draag je in een zak, kinderen doorgaans niet. Tenzij je Zwarte Piet heet, maar dat is voor de kinderen ook al geen pretje. Hoe lastig kritiek op je overwegingen en keuzes als ouder ook mag zijn: denk alsjeblieft na voor je je kind in zo’n onding hijst. Helemaal omdat er prima alternatieven zijn die wél aansluiten bij de ergonomische eisen die kind én ouder mogen stellen. Websites als Babybij, Dragen en zo en Slingomama staan er vol mee. Het ‘ergste’: er zijn goedkopere(!) ergonomische alternatieven. Bovendien is er een levendige, prima tweedehandsmarkt. De nachtmerrie voor elk miljoenenconcern.
De meeste mensen die raw food-moeders lynchen heb ik nooit op enige positieve intentie kunnen betrappen. Laat hier duidelijk zijn: ik wil (toekomstige) ouders ervan bewust maken dat dragen heel fijn is, maar dan wel ergonomisch. De Babybjorn is goed voor de kas van een multinational, maar niet voor kinderen. Evenmin voor de ouders. Misschien werd je boos toen je dit stuk las. Of zelfs verdrietig. Maar vergeet alsjeblieft niet dat we alleen maar van elkaar kunnen leren als we soms ook onze eigen overtuigingen in twijfel durven te trekken. Daarnaar te handelen. Misschien gooi je morgen zelfs het misplaatste vertrouwen dat je in Babybjorn had in de vuilnisbak. Gelukkig zijn er prima alternatieven.
Je weet nu waar je op kunt letten bij het kopen van een drager. Het is natuurlijk aan jezelf of je dat doet.
