Het zal je gebeuren. Heb je na jaren luiwammesen eindelijk dat veredelde prikbord online, slaat dat schrijversblok je pontificaal de hersenpan in. Dan moet je noodgedwongen de nieuwspanelen raadplegen. Een korte beschouwing van de headlines biedt tot groot verdriet van ondergetekende weinig uitkomst. Over Pakistan kan ik weinig anders zeggen dan dat het knap klote is. Verder heb ik ook geen brekende Intel. Het fantoomkabinet en de bijbehorende formatie zullen me na die martelende overkill eventjes worst wezen en dat Talpa een zeiltrutje van 14 mediaal prostitueert verbaast me eigenlijk ook niet eens meer. Maar zelfs dan nog zou de joods-christelijk-humanistische traditie toch voldoende nieuwsfeiten moeten kunnen bieden om ons te fascineren? Laten we de proef op de som nemen.
Eigenlijk best kut, zo’n zoektocht naar fascinatie. Erg verrijkend, omdat fascinatie je op de been houdt. Maar net zo deprimerend, omdat er godgeklaagd weinig is waarvan je mond nog eens open zou vallen. ’t Zou overigens best kunnen dat ik nu de solipsistische egotrippert in mij laat gelden. De narcistische schoft die ik nou eenmaal kan zijn, nooit te beroerd om de eigen beleving als hogere waarheid te ervaren. Daarom kan ik het niet laten me kapot te ergeren aan zo’n hufter met een Uzi die zonodig moet flaneren in – vermoedelijk – een occassion-bak met tribal-sticker. Wat moet ik dan? Geschokt zijn? Daar ben ik lang geleden mee opgehouden. Meer dan een onverschillige blik roept het niet bij me op als ik hoor dat zo’n apathische terrortokkie een keer of dertig door de hoofdstraat blaast met – vermoedelijk – een trommelvliesvernietigend heipalenlied in z’n opgevoerde muziekdoos op wieltjes.
Alhoewel, ik lieg. Soms zou je er krankzinnig van worden. Ik bedoel, neem de modern-day Jeroen ‘Moppentoppers’ Smitsertjes op YouTube van het koekoekkaliber Theo ‘dat was’tie weer, de groetjes van’ de Beer. Net op ’t punt dat mijn handen bereid zijn het toch al weinige haar uit mijn kop te trekken, voel ik een dierlijke drang om in hysterisch gelach uit te barsten en tegelijkertijd de druk op mijn traanbuizen zodanig te laten oplopen dat liters bloed ongehinderd mijn ogen uit kunnen spuiten. De ervaring leert dat ik onverrichter zake blijf zitten met die onverschillige blik op mijn bakkes. De totale vervlakking van alles en iedereen doet me voelen als een comateuze kasplant op Prozac.
Laten we de (sociale) media verder afspeuren. Er moet toch een deugdelijke aanleiding tot fascinatie te vinden zijn op de Interwebs? Eens kijken. Tila Tequila bekogeld met stront? Ja, het staat er echt. Met stront. Het is ECHT gebeurd. Nou ben ik zelf geen fan van deze sensatiebeluste dwerghoer, maar welke halve zool gaat er met stront gooien? Nou, dat zal ik je dan ook direct maar vertellen. Het zijn de geesteszieke fans van de zwakzinnige rijmopzeggerts van de zogeheten ‘Insane Clown Posse‘, die net niet uit Detroit komt en mede daarom in de skits van Eminem steevast wordt geportretteerd als volleerd pijporkest. A-suïcidale sipkijk-gothics die dan wel te weinig talent hebben om jankerige zeikmuziek te maken, maar de minstens zo onfortuinlijke ingeving kregen om te gaan ‘rappen’. Je hoopt van harte dat dit soort overjarige probleemjeugd tegen zichzelf in bescherming wordt genomen en de gastvrijheid van een begeleid-wonen-traject mag gaan genieten.
Waar waren we gebleven? O ja, fascinatie. De krant van Wakker Nederland moet toch zeker uitsluitsel kunnen bieden? Wel nu, groot nieuws! Er heeft een Ponyknipper toegeslagen! Wat heeft die Ponyknipper precies gedaan dan, zult u zich misschien afvragen. Nou, hij of zij heeft pony’s geknipt! Ofwel: Pony’s ontdaan van hun lange sierlijke manen. U kunt zich voorstellen dat een epifanie van deze proporties mij voor een ogenblik uit het veld slaat. ON-GE-LO-FE-LIJK. Met zulk nieuws realiseert een mens zich in welke staat van Verlichting onze westerse samenleving zich bevindt. Godzijdank gaat het goed met de rede en beseft men zich eens temeer hoe belangrijk het is dat we voor deze hoge cultuur onze handen in het vuur steken. Dus, fascinatie.
Treurnis troef. De nieuwspanelen bieden weinig uitkomst. Het zal de komkommertijd zijn, maar met de huidige nieuwsvoorziening waan je je toch een beetje in een surrealistische idiocratie. Je zal net beleven dat interstellaire ontdekkingsreizigertjes op dit moment met hun Millennium Zeehaen langs onze planeet scheren en dit soort signalen opvangen. Moge God verhoeden dat die RuimteColumbussen ons preventief zullen ruimen wegens ‘stuitende domheid’. Het is toch jammer, dat er zo weinig gebeurt dat het voorstellingsvermogen uitdaagt. Als wel, dan hooguit vanwege een ernstige overdaad aan achterlijkheid. En dat zeg ik als professioneel Beroepspauper en ‘Ultratokkie’. Ik hoop vurig dat er op korte termijn weer dingen gebeuren die de fascinatie opstoken. En dat we in de tussentijd in ieder geval maar mogen voorkomen dat de buitenaardse bezoekers ons in de volgende staat aantreffen:
