Vandaag spreken we over ruzie. Een ruzie gaat altijd over een (vermeend) verschil in perceptie. Niet zelden is het doel van de betrokkenen het gelijk van de eigen perceptie bewijzen, dan wel het ongelijk van de eigen perceptie verdoezelen. Doorgaans mag dan ook aangenomen worden dat een ruzie niet gespeend is van enige ijdelheid of trots. De Hollandse cultuur schrijft traditioneel voor de verstandigste te zijn en van een ruzie weg te lopen. Helaas mogen we ons in dit land niet in het gezelschap van veel verstand verheugen.
Dat die laatste stelling geen leugen is en best eens universeel zou kunnen gelden werd de afgelopen dagen wel duidelijk. Ook buiten de landsgrenzen. Neem bijvoorbeeld het internationale spierballenvertoon van de Korea’s op zee, waar volgens de nieuwsbulletins heel wat over en weer geoefend wordt. Om het punt maar gemaakt te hebben: het dispuut tussen de Korea’s heeft alles te maken met perceptie, valt op te maken uit het verslag van .
Maar ook in de Amsterdamse tram was het hommeles, daar een paar onverlaten het schijnbaar nodig vonden iemand overhoop te steken. Meneer zou het lef gehad hebben een spugert op diens lamagedrag te wijzen. Ogenschijnlijk hebben deze mensen een verschillende kijk op wat ‘normaal’ is. Ofwel: een (vermeend) verschil in perceptie.
Het kan niet vaak genoeg benadrukt worden dat ruzies nogal eens stoelen op een gebrek aan inzicht bij één van de betrokkenen. De sociale realiteit is in dat geval relatief eenvoudig te analyseren, maar één van de betrokkenen persisteert in een troebele waarneming van de desbetreffende omstandigheden. Dit werd afgelopen zondag pijnlijk duidelijk op Radio1. Eigenlijk werd daar vóóral duidelijk dat ruzies in het gros van de voorvallen niet eens iets te maken hebben met daadwerkelijke strijd. Veel vaker is er sprake van verkapte misverstanden of een tranentrekkende uiting van naïveteit.
Zo ook bij de laatste uitzending van het Radio1-programma ‘Lang Leve de Boosheid‘. De hier bekende dooddrinkert Özcan Akyol kruiste de degens met Maria Genova, schrijfster van het boek ‘Man is stoer, vrouw is hoer‘. De inzet van het gesprek was Akyol’s pittige boodschap aan het adres van Lucie Mosterd, moeder van de LoverboyHoaxert Maria Mosterd. En ja, die oplichtster heeft ook een boek geschreven, maar ik zou wel gek zijn, zou ik ’t hier noemen.
U vraagt zich af: “Hoezo dan wel?” Nou, omdat, mocht u het vergeten zijn, klip en klaar is dat de enige vorm van prostitutie waar Maria Mosterd ervaring mee heeft, die van de aandachtsgeile boekenhoersoort is waar Heleen van Royen . Om die reden zat er voor de EO en Maria Genova weinig anders op dan Özcan, nota bene iemand die een carrière als literair schrijver ambieert, te confronteren met zogeheten ‘vrouwonvriendelijke’ tweets. Het moge inmiddels duidelijk zijn of hier gepoogd werd het gelijk van de eigen perceptie te bewijzen, ofwel het ongelijk van de eigen perceptie te verdoezelen.
Luister hieronder naar de uitzending met Özcan en Maria:
En dan was er nog die andere en minder inzichtelijke casus van @Brusselmans en @keesdekoning. Hun Twitterruzie ging over een artikel op GeenStijl waarin de stijllozen berichten over de neergeschoten rappers Probz en Flex. Ze doen dat in een taal die de hiphopscene niet vreemd is, maar natuurlijk wel vanuit een oer-Hollands perspectief van sarcasme en hoon. Dat komt altijd lekker knullig over. Kees de Koning, baas van (hiphop-)label Top Notch leidt daar de conclusie uit af dat GeenStijl racistisch is. Op grond van het artikel een merkwaardige perceptie, zeker als ze niet geveinsd is.
Man, nu ik er nog eens over nadenk; wat een ronduit belachelijke waanzin, eigenlijk. Het vereist namelijk nogal wat creatieve waarneming om racisme in het bewuste stuk van GeenStijl te ontdekken. GS kopieert nota bene de stijl van sommige artiesten uit de Top Notch-stal en doet een typisch hiphopdingetje: de harde straatrealiteit in verheerlijkende termen en met understatements duiden. Alleen op z’n agrarisch en met een flinke scheut satire. Lomp is het, zeker, maar als het racistisch is, dan al die rappers zelf ook. En dan kan je wel zeggen dat de muziek die je uitbrengt maar entertainment is; dat geldt net zo goed voor GeenStijl. Ik zou er niet van schrikken als ze het predicaat ‘infotainment’ zelfs gepatenteerd hebben.
Je kan het met ze oneens zijn, je kan ze walgelijk vinden, maar, en ik zei het eerder al: als GeenStijl zou rijmen zou het me geen donder verbazen als ze onder contract stonden bij een gerenommeerd hiphop-label omdat het van die fijne knaken oplevert. Ze zijn de blanke Kempi ’s van de Interwebs. Opgericht om door middel van (onbedoelde) provocatie een geluid te laten horen dat – naar eigen smaak – te weinig gehoord wordt en te allen tijde bereid om de knuppel in het hoenderhok te gooien. Maar wel vanuit het perspectief van een blanke middenklassert met een rechts-liberale inborst een grote voorliefde voor overdrijving en sarcasme.
Zijn er dan helemaal geen verstandige mensen in dit land? Tuurlijk zijn die er. Een prachtig voorbeeld kan toevallig gevonden worden in het kamp van Kees de Koning. Ik zou de man in kwestie het geweten van de straat willen noemen. Hij is één van de weinige mensen die ondanks deze roerige tijden begrijpen dat je iemands troebele waarneming niet verheldert met een artilleriesalvo. Winne bewijst dat je ook zonder hard te schreeuwen, hele rake klappen kunt uitdelen.
“Zuid-Korea en Noord-Korea hanteren verschillende grenzen op zee, waardoor zich regelmatig incidenten voordoen met vissersvaartuigen die al dan niet illegaal rondvaren in territoriale wateren” – De Volkskrant
