‘Total Recall’ (1990) is een van mijn favoriete SF-films. Net als het prachtige ‘Blade Runner’. Dat is geen toeval: ze zijn beide gebaseerd op verhalen van Philip K. Dick, een legendarische sf-schrijver. Ik was dan ook verheugd toen ik vernam dat Len Wiseman bezig was met een remake. De hamvraag: heeft de beste man zijn naam eer aan gedaan? Is de remake van Total Recall een verbetering, die gebruik maakt van alle (digitale) mogelijkheden van deze tijd, of was vroeger alles heel clichématig beter?
Total Recall (1990)
De twee films putten voor hun verhaallijn uit ‘We can remember it for you wholesale‘. Dit korte verhaal gaat over Douglas Quail, een kantoormedewerker met de wens om naar Mars te gaan. Nu is een dergelijke expeditie goedkoop noch een sinecure, maar Rekall, een bedrijf gespecialiseerd in implantatie van (valse) herinneringen, kan je het gevoel geven er ooit te zijn geweest. Als geheim agent. Quail wil deze herinneringen wel, maar blijkt na een test aan de leugendetector – dat is verplicht om conflicterende herinneringen te voorkomen – inderdaad op Mars te zijn geweest. Als geheim agent.
De ‘originiele’ verfilming houdt voor een groot deel vast aan deze elementen van het plot. Er is een personage met de wens om naar Mars te gaan (Arnold Schwarzenegger) en hij gaat inderdaad naar Rekall voor het implementeren van dergelijke herinneringen, die zouden toebehoren aan een (voormalig) geheim agent. Wat volgt is een spannende achtervolgingsfilm, met de nodige spanning en volgens sommigen overbodige actie en geweld. Je kunt over de toegevoegde waarde van deze stijlwisseling twisten, maar als klein mannetje kon ik de combinatie van actie (van Verhoeven, die de film regisseerde) en (psychologische) science fiction (van Dick) prima waarderen. Nog altijd, eigenlijk.
Total Recall (2012)
Len Wiseman had dan ook een uitdaging. Hij moest niet alleen een bijzondere film in bijzonderheid overtreffen, ook moest er iemand komen die Schwarzenegger kon overtreffen als Quaid – misschien valt de ‘d’ in plaats van de ‘l’ op, is iets van de films. Enfin, Wiseman castte Colin Farrell, een heel andere acteur dan Arnold Schwarzenegger. Zijn gematigder uitstraling valt direct op. Maar zou hij het woordje ‘overbodige’ voor de actie weghalen? Een remake van Total Recall met gedoseerde actie, om (nog) meer recht te doen aan het verhaal van Philip K. Dick. Klinkt te mooi om waar te zijn. En dat is het ook.
De 2012-versie is geen echte verbetering van de film uit 1990, noch een hedendaagse variant op het boek. In mijn recensie van Cloud Atlas schreef ik al dat de Hollywoodisering van boeken kan leiden tot genadeloos platslaan. Uiteraard is er de (verloren gewaande) liefde, die ik in de oorspronkelijke versie niet storend vind. In de 2012-versie stoort het wel. Wiseman heeft een rare, vlakke, af en toe saaie film gemaakt, waar de kijker zich doorheen moet slepen. Om opeens opgeschrikt te worden door supersnelle actie, razende achtervolgingen, ratelende schietgevechten en flinke explosies. Hi-tech!
Was vroeger alles beter?
Want het moet gezegd: Wiseman heeft zijn technische staf een prachtig staaltje SF-gadgets en special effects laten bouwen. De sf-liefhebber kijkt zijn ogen uit. Ook de beelden zijn prachtig: gigantische futuristische stadsgezichten en (dit moet de Blade Runner-liefhebbers aanspreken,) een mengeling van oosterse en westerse invloeden, waarbij het neon-licht tegen de nooit aflatende duisternis vecht. Ook liefhebbers van actie en achtervolging zullen zich bij vlagen flink vermaken. Maar Wiseman laat er veel slaps voor terugkomen. De grootste zonde van ‘Team 2012’? Mars is volledig uit het verhaal verdwenen.
Wat blijft er over? Een wat mij betreft meestal slappe, slome film, die er fantastisch uitziet. Met een paar leuke verwijzingen naar 1990. Maar ik ben niet te spreken over de manier waarop Wiseman Quaid en de twee vrouwen waartussen hij zich bevindt neerzet. Ook springt hij raar om met de overgang tussen rustige fragmenten, zoals de dialogen, en flitsende actie waarbij wordt geschoten, gesprongen en gevlogen. Bovendien krijgt de dramatiek van de verzetsstrijd die zich in het origineel uit 1990 afspeelt geen seconde. Het resultaat? Hollywood op haar slechtst: volledig platgeslagen en eendimensionaal.
Of vroeger alles beter was weet ik niet, maar Total Recall wel.
Geïnteresseerd?
Bestel de versie uit 1990 nu bij Bol.com
Bestel de versie uit 2012 nu bij Bol.com
P.S.: Een sf-film waar ik een hele hoop meer van verwacht. is Oblivion. Zie hieronder de trailer:
